Last days in Thailand

Aangezien de dag van de olifanten tour een vrij intensieve dag was, hadden we besloten de dag daarna lekker rustig aan te doen. We hadden nog maar 1 keer gebruik gemaakt van het zwembad, dus we vonden dat het wel weer een keer tijd werd voor een frisse duik
's Avonds zijn we met Ben (de Franse jongen) en Jeremiah (een Amerikaan) naar een Khantoke dinner geweest. Dit is een traditionele Thaise dinnershow. We zaten op kussens op de grond en kregen lekker eten, van rijst, tot kip, varken en gefrituurde noodles. Als de schaaltjes met eten leeg waren werden ze gewoon weer bijgevuld, net zo lang tot je geen honger meer hebt. Tijdens het eten werden we vermaakt met traditionele Thaise muziek en Thaise dansen. Na het eten moesten we naar een andere ruimte waar nog meer optredens plaats vonden. Het was wel geinig om een keer mee te maken, maar ik vond het op een gegeven moment wel een beetje langdradig worden.

De volgende dag was het helaas alweer tijd om het mooie Chiang Mai te verlaten en met de nachtbus terug te rijden naar Bangkok. Eenmaal in Bangkok aangekomen bedachten Kim en ik ons opeens dat we helemaal niet wisten hoe het hotel heet wat we geboekt hadden en waar hij nou precies zat. Lekker slim van ons... Ik kan je wel vertellen, op dit soort dingen zit je niet te wachten als je net een busreis van zo'n 11 uur achter de rug hebt. We zagen dat er op het busstation gratis wifi was, 'Gelukkig! Dan kunnen we kijken waar we heen moeten.' dachten wij. Maar het ongeluk was aan onze zijde, want je raad het al, natuurlijk deed de wifi het niet! We wisten wel dat het hotel bij Khaosan Road (de straat waar we vorige keer aan zaten) in de buurt moest zijn, dus we besloten ons daar af te laten zetten.

We hebben onze spullen gepakt en zijn in een taxi gaan zitten. Onderweg bleek dat onze taxi chauffeur best wel vies was. Als we ergens stil stonden, zat constant zijn nagels te knippen. Op een gegeven moment deed hij zelfs een aantal keer zijn deur open om naar buiten te kunnen spugen. Lekker joh!
Eenmaal op Khaosan Road aangekomen hadden we besloten om naar ons oude hotel te lopen en daar gebruik te maken van de gratis wifi. We hebben onze tassen neergezet, een wifi code gevraagd en zijn in de stoelen in de lobby geploft. Snel hebben we onze mail geopend en de boekingsbevestiging gezocht. Ons hotel bleek Four Sons Inn te heten en zit aan Rambutti Road. Dit bleek gelukkig de straat te zijn die parallel loopt aan Khaosan Road, dus we hoefde niet ver meer te lopen.

Eenmaal in het hotel aangekomen zijn we op bed geploft, hebben we de laptop aangezet en zijn we Penoza gaan kijken (hier snakte we al dagen naar). Op een gegeven moment zijn we in slaap gevallen, wat niet gek is met het slaaptekort wat we hadden opgebouwd. Zo zijn we de dag een beetje doorgekomen. 's Avonds naar buiten, om met het laatste beetje geld wat we nog hadden, een lekkere avond maaltijd te fixen bij de kraampjes op straat. Ook hadden Kimberley en ik op ons lijstje staan om een insect te eten, dus dit hebben we gedaan. Het is een heerlijke sprinkhaan geworden! Het smaakte niet eens verkeerd, alleen die pootjes voelen een beetje raar in je mond.
Na het sprinkhaan avontuur was het tijd om weer naar het hotel te gaan en te gaan slapen, aangezien voor de volgende dag de vlucht naar Australië op het programma stond!