Burn baby, burn!

Daar waren we dan, in de kustplaats Airlie Beach. Een plaatsje met een lekkere, relaxte vibe. Lekker geslapen en gedouched, dus weer helemaal fris en fruitig na die busreis van 11,5 uur. We zijn de dag begonnen met het doen van boodschappen, aangezien we geen eten en drinken hadden. De supermarkt was alleen niet heel dichtbij, dus hup in de bus op weg naar het winkelcentrum. Kim en ik hadden het plan om daarna naar het strand te gaan, dus snel ontbijt, avond eten en drinken gehaald en weer naar de bushalte. We moesten nog even wachten voordat de bus zou komen die ons terug zou brengen naar het hostel. Met al onze tassen vol boodschappen zijn we neergeploft op een bankje, om braaf op de bus te wachten. Tijdens het wachten begon de lucht te betrekken. Kim en ik keken elkaar aan, 'Het gaat toch niet regenen he..?'. Maar natuurlijk ging het wel regenen! Uitgerekend als wij plannen om naar het strand te gaan. Het zal ook is een keer niet.
Daar liep ons mooie plan voor de dag in het water (letterlijk en figuurlijk). Tjaa, wat moet je dan de hele dag doen? Films kijken dan maar? Want ja, we hebben de laptop niet voor niks mee genomen. Aangezien het de hele dag bleef regenen, zijn we de rest van de dag dus op deze manier doorgekomen.

De tweede dag in Airlie Beach was gelukkig een stuk beter. De zon scheen lekker, dus we konden op pad om de omgeving en het strand te verkennen. We zijn begonnen met de beach walk. Al snel kwamen we er achter, dat het strand hier niet echt een strand is om op te liggen en lekker in de zee rond te gaan spartelen. Wel was er langs het strand een lagoon (een zwembad in een parkje) waar we wel gewoon konden zwemmen. Aangezien het nog redelijk vroeg was, hadden we besloten eerst nog wat rond te lopen. We zagen een klein marktje, dus daar zijn we naartoe gelopen. De markt was ook echt klein, veel kraampjes waren er niet, maar gezellig was het wel. Kim en ik hebben een armbandje gekocht. Dit gaan we gedurende reis in alle grote plaatsen doen waar we naartoe gaan. Zo hebben we straks een mooie arm vol met herinneringen aan de steden waar we geweest zijn.

Na wat rond gebanjerd te hebben over de markt zijn we naar de lagoon gegaan om aan ons kleurtje te werken en lekker te zwemmen. Zo hebben we heerlijk een paar uur vertoeft langs het water. Toen we het zonnen en zwemmen eenmaal zat waren, zijn we terug gegaan richting het hostel. We zijn eerst langs de receptie gegaan om een aantal tours te boeken. We wilden namelijk graag wat zien van de Whitsunday Islands en we wilden graag snorkelen. Voor het zien van de Whitsundays konden we een zeil tour boeken. We konden kiezen uit oneindig veel mogelijkheden. Van 1 dag varen, tot 3 dagen varen, van een kleine boot tot een grote boot waar zo'n 30 man op konden, de keuze was reuze! Wel zaten we een beetje vast aan een tijdslimiet, aangezien we niet de tijd hadden om 2 weken in Airlie Beach te blijven. We hebben uiteindelijk gekozen voor de tour van Silent Night, 2 dagen en 2 nachten op een zeilboot met 12 man.
Zo dat was geregeld. Nu nog een dagje snorkelen, als we weer terug zijn van het zeil avontuur. Hierin was iets minder keuze, dus de snorkel tour was zo geboekt. Het meisje wat ons geholpen had zei dat we voor de zeil tour wel een dag van tevoren in moesten checken. Dat zien we tegen die tijd wel dachten we, nu is het eerst tijd om even lekker te chillen.

We zijn terug gelopen naar onze kamer. In onze kamer kwamen we er achter dat we beide hartstikke hard verbrand waren. Rooie koppies, rooie armen, een knal rode buik, zelfs m'n kont was gedeeltelijk verbrand. Het zal ook eens een keer niet... Gelukkig hadden we aftersun, dus ik heb gelijk een dikke laag opgesmeerd om de verbrande plekken wat te koelen.
Na deze pijnlijke ontdekking hebben we onszelf voorzichtig in de hangmatten gehesen die voor onze deur hingen. Kim met een boek en ik met de laptop. Zo zijn we de rest van de middag heerlijk en relaxed doorgekomen

Aangezien Airlie Beach een feest plaats is, leek het ons wel een goed idee om de dag af te sluiten met een avondje stappen. We hadden 2 flessen wijn ingeslagen, maar deze mochten we niet op de kamer opdrinken. Maarja, waar moet je dan naartoe met je flessen wijn? Op straat op drinken is ook niet echt een optie, aangezien drinken op straat op de meeste plekken verboden en strafbaar is. Maar op straat drinken kan natuurlijk wel, als je de wijn camoufleert! Gelukkig hadden we een grote waterfles die leeg was, dus we hebben de wijn over gegoten en zijn op pad gegaan. Nu nog een mooi plekje opzoeken waar we konden zitten. We zijn in het parkje langs het strand gaan lopen, opzoek naar een geschikte plek. Onderweg sprak een groepje ons opeens aan. 'Hello! Where are you from?!', schreeuwden ze naar ons. 'From the Netherlands', riepen we terug. 'Aaah gezellig!', kregen we als antwoord. Het bleek een groep Nederlanders te zijn. Zij waren ook al op zoek naar een plek waar ze hun alcohol konden drinken en waren hier uitgekomen. We hebben ons bij hun aangesloten en zijn de rest van de avond met hun opgetrokken. Het was een bij elkaar geraapt zooitje van 3 jongens en 1 meisje. Het meisje kwam uit Holten, één van de jongens uit Brabant en de andere twee uit Alkmaar. De twee uit Alkmaar deden ons een beetje denken aan types uit 'Oh oh Cherso'. Eén van de twee was net Matsoe Matsoe en de ander leek verdacht veel op Patrick (de schoonbroer van Barbie). Een rare gewaarwording, maar grappig was het wel!
Het stappen zelf viel uiteindelijk een beetje tegen. De meeste kroegjes zagen er een beetje dood uit. We zijn uiteindelijk bij een club uitgekomen die the Phoenix heet. Hier was het gelukkig wel druk, alleen de muziek was een beetje eentonig, dus we hielden het al snel voor gezien en zijn terug gegaan richting het hostel.

De derde dag in Airlie Beach zijn we begonnen met lekker uitslapen, want tjaa soms moet je ook gewoon even je rust momenten pakken. Na het ontbijt, of beter gezegd lunch, was het tijd om in te checken voor het zeilavontuur, aangezien deze voor de volgende dag al op het programma stond.
Het vinden van het incheck punt op zich, was al een avontuur. Het gebouw waar we moesten zijn leek wel onvindbaar. We hebben het uiteindelijk wel gevonden. Het bleek in een hotel verstopt te zitten, dus tjaa vind je het gek dat we het niet konden vinden?! Het inchecken was verder zo geregeld. We kregen nog een uitleg van hoe we naar de haven moesten lopen. De uitleg bestond uit een verhaaltje van één van de medewerksters, wat ondersteund werd door een aantal foto's van een aantal herkenningspunten onderweg, zodat we zeker zouden weten dat we goed liepen.

Zo is de dag uiteindelijk vrij snel voorbij gevlogen. Aan het eind van de dag bleken we ook nog een nieuwe roomie te hebben, Natasha. Een meid uit Georgië. Al snel kwamen we er achter dat Natasha erg van praten houd. Ze bleef maar praten en kletsen, er leek geen uit knop op te zitten. (Ik weet wat de helft van jullie nu denkt: 'Zo ben jij zelf ook, jij ratelt ook altijd aan één stuk door!'. Maar geloof me, het kan nog erger.) Maar het was wel een schat van een meid. Aangezien wij de volgende dag vroeg op moesten omdat we op zeilavontuur gingen, was het voor ons op een gegeven moment wel tijd om te slapen, maar we hadden met Natasha afgesproken om een drankje te gaan doen als we weer terug zouden zijn van het zeilen. Na deze afspraak was het oogjes dicht en snaveltjes toe, om de volgende dag vol energie en fris en fruitig op te kunnen staan.