Hello Australia!

Ik loop een beetje achter met het schrijven van mijn reisverhalen. We zijn al zo'n twee en halve week in Australië (nu alweer drie en halve week, kun je nagaan hoe snel dat schrijven gaat) en ik heb er nog niks over geschreven. Dus bij deze weer een verhaal om jullie een beetje op de hoogte te brengen van wat wij de afgelopen weken allemaal hebben mee gemaakt.

Laten we beginnen met het vliegen van Bangkok naar Australië. De vlucht is oke verlopen. Even overstappen in Taiwan en we konden door richting Australië! We hadden maar zo'n anderhalf uur om over te stappen, wat mij wel wat zorgen baarde aangezien we in India ook een korte overstap hadden en dat echt een ramp was! Gelukkig verliep dit heel soepel en waren we al vrij snel bij de gate waar we moesten wachten om over te kunnen stappen.

Eenmaal in Australië aangekomen, regende en hagelde het. Lekker welkom dus! We kwamen aan in Brisbane. Hier zijn we maar 1 dag gebleven aangezien het ons plan was om in Cairns te beginnen en van daaruit naar beneden te reizen t/m Melbourne.
De eerste avond in Australië gaf ons in ieder geval al een goede indruk. We zijn het centrum van Brisbane ingegaan, wat een heerlijke stad is dat! Het weer was precies goed en er hing een gezellige sfeer.
De volgende dag hebben we wat rond gelopen door Brisbane. We hadden toch tijd zat, aangezien ons vliegtuig naar Cairns pas 's avonds ging. We begonnen natuurlijk met een lekker ontbijtje. We waren vanuit Thailand gewend om buiten de deur te eten, dus besloten dat hier ook te doen (ook mede dankzij het feit dat we zelf nog geen brood hadden om mee te kunnen ontbijten). We zijn ergens gaan zitten, hebben de kaart erbij gepakt en zijn ons kapot geschrokken van de prijzen! Een ontbijt voor 10 dollar of meer (en dan heb je er nog geen eens drinken bij), daar kun je in Thainland bijna een hele dag van eten. Maarja we moesten iets, dus hebben wel een ontbijt besteld. Gelukkig was het erg lekker, anders was het nog geld verspilling geweest ook.

Na het ontbijt weer verder op pad om de stad te verkennen. Ons hostel zat in West End, een gezellige wijk met allemaal retro winkeltjes en café's, helemaal mijn ding! Na een paar winkeltjes te hebben bezocht zijn we doorgelopen naar het centrum, hier hebben we wat rond gestruid en zijn vervolgens naar het park gelopen. In het park hadden ze een groot zwembad, waar je gratis gebruik van kan maken, heerlijk! Helaas hadden we onze bikini niet aan of bij ons, dus het bleef bij op de rand zitten en onze voeten in het water steken. Na een tijdje gezeten te hebben was het tijd om te eten en terug te gaan naar het hostel, aangezien we nog naar het vliegveld moesten.

We hadden 's ochtends al een taxi geboekt, die ons om 18:40 uur op zou komen halen om ons naar het vliegveld te brengen. We besloten alvast aan de weg te gaan staan met onze tassen. En we stonden daar, en stonden daar en er kwam geen taxi. Oke een paar minuutjes te laat is niet zo erg, dachten we. We begonnen al te geinen: 'Straks komt er helemaal geen taxi en staan we voor morgen ingeboekt'. Gelukkig kwam er een paar minuten later een taxi busje aanrijden. Er stapte wat mensen uit en de chauffeur hielp hun met het uitladen van de tassen, echter leek het alsof hij alleen mensen ging af zetten. Dit bleek ook het geval. De chauffeur had niet de opdracht gekregen mensen mee te nemen vanaf ons hostel. Gelukkig was de man erg aardig en belde naar kantoor om te vragen of er een taxi voor ons geboekt stond. Dit bleek niet het geval te zijn. Er was niks te vinden onder onze namen. Gelukkig wilde de chauffeur ons wel meenemen naar het vliegveld, aangezien hij toch die kant op moest.

Eenmaal bij het vliegveld aangekomen hebben we, bij het punt waar je de taxi's kan boeken, nagevraagd wat er aan de hand was. Al snel bleek dat de taxi inderdaad voor de volgende dag geboekt stond. Het was dus een geluk bij een ongeluk dat er net mensen bij ons hostel afgezet werden en wij mee konden rijden richting het vliegveld.

Op het vliegveld ging het inchecken vrij snel. Ook waren we binnen enkele minuten door de douane heen, dus dat verliep allemaal lekker vlot. De vlucht van Brisbane naar Cairns was maar een korte vlucht, dus voor we het wisten stonden we weer met beide benen op het vaste land.
Op het vliegveld in Cairns was het erg rustig, aangezien het al een uur of 12 's nachts was. Gelukkig konden we nog wel een taxi boeken om bij het hostel te komen. We hadden een taxi busje gesplit met een aantal andere backpackers, om zo de kosten een beetje te drukken. We zaten allemaal in verschillende hostels, maar gelukkig was ons hostel de eerste op de route. Hier waren Kim en ik erg blij mee, aangezien we gesloopt waren en graag in een lekker bed wilden neer ploffen.

Eenmaal uit de taxi, stonden we bij het hostel voor een dichte poort deur. We klopten op de deur, maar dit haalde weinig uit. Op de deur hing wel een brief. Hierop stond dat je naar de pay phone moest lopen, die vlak bij het hostel stond, om daar het nummer te bellen wat aangegeven stond op de brief. Dit zou er voor moeten zorgen dat iemand van het hostel de deur voor ons open zou doen. Hier waren Kim en ik natuurlijk niet erg blij mee, maarja het was de enige optie.
Eenmaal bij de telefoon aangekomen hebben we het nummer gedraaid. De telefoon ging over, maar er werd niet opgenomen. Nog een keer proberen dan maar. Ook dit haalde weinig uit. Geïrriteerd en chagarijnig liepen we terug naar het hostel. We hoorden achter de deur wat mensen praten, dus we klopten nog een keer op de deur. Gelukkig deed een jongen de deur open en konden we eindeljk naar binnen! Nu was het alleen nog de vraag hoe we aan onze kamer sleutel moesten komen, aangeien de receptie al dicht was. Bij de receptie stond wel een rekje, waar ze kaarten in zetten met je naam erop en je sleutel er aan. Dit doen ze voor mensen die buiten de receptie tijden aankomen. Je raad het natuurlijk al, onze sleutel stond er niet tussen. Ook was er nergens iemand te bekennen die in het hostel werkte.

Fijn hoor, daar zit je dan in een hostel, met al je spullen, helemaal gesloopt en je kan je kamer niet in. Niet echt iets waar je op zo'n moment gelukkig van word. Gelukkig kwam er op een gegeven moment een jongen aan die in het hostel werkte. Ik heb hem uitgelegd wat er aan de hand was. Dat we net aangekomen waren, maar dat er nergens een sleutel te bekennen was. De jongen zei dat hij niet de mogelijkheid had om de reserveringen na te kijken. Wat hij wel kon doen was op een aantal kamers kijken of er nog 2 bedden vrij waren. Ik ben met hem meegelopen en heb in een aantal kamers gekeken. Natuurlijk waren er nergens 2 bedden vrij. De jongen kon helaas ook niet meer voor ons doen. Hij zei dat we wel op een abnk mochten slapen in de lounge ruimte. Niet echt waar je op zit te wachten na een vlucht, maar andere opties waren er niet, dus Kim en ik hebben de meest comfortabele banken uitgezocht en zijn daar maar neer geploft. Leuk is anders, maarja het was in ieder geval iets. Ik moet je zeggen, ik voelde me op dat moment wel echt een die hard backpacker.

Het leuke is nog dat Kim en ik onszelf heel hard gejinxt hebben. Dat doen we al de hele reis lang. Op het vliegveld had ik gezegd dat we toch nog een beetje geluk hadden dat de chauffeur ons mee wilde nemen vanaf het hostel. Ik zei ook dat min en min, plus wordt. En aangezien Kim en ik allebei nog al eens pech en ongeluk hebben, het ongeluk dus opgeheven wordt doordat we samen reizen. Nou dat had ik dus beter niet kunnen zeggen, want daarmee heb ik alleen maar weer het ongeluk over ons afgeroepen.

Na een crappy nacht op de bank, werden we de volgende ochtend al vroeg wakker, aangezien we in de lounge lagen en mensen het hier schijnbaar leuk vinden om extreem vroeg op te staan. We zijn eerst nog wat op de bank blijven liggen, hebben vervolgens een douche opgezocht en zijn daarna naar de receptie gegaan om uit te zoeken wat er nou mis was gegaan. Bij de receptie konden ze eerst helemaal niks vinden onder onze naam. Toen we vervolgens het boekingsnummer gaven, bleek dat we pas voor een maand later geboekt stonden. Kim en ik waren er zwaar van overtuigd dat dit niet kon kloppen en dat dat in de bevestigings mail ook anders stond. We hebben de laptop erbij gepakt en de mail opgezocht, maar ook hierin stond inderdaad de datum voor een maand later. Fijne vergissing, maar niet heus. Gelukkig hadden ze nog wel een kamer voor ons beschikbaar en konden we uiteindelijk een kamer in en op bed neerploffen.
Eén ding is in ieder geval zeker, we zijn nu extra voorzichtig en oplettend met het boeken van de rest van de hostels. Van je fouten moet je leren toch?!